ΡΑΠΕΝΤΩΣΑ

Ραπεντώσα, λέγεται και Ραπεντώζα, περιοχή (ανώμαλη κοιλάδα) στη ΒΑ πλευρά της Πεντέλης που διασχίζεται από τρία μεγάλα ρέματα, το ομώνυμο της Ραπεντώσας , τη βαθιά Χούνη και το ρέμμα Βάγια Νταρδίζα.
Η ονομασία Ραπεντώσα είναι αρβανίτικη και σημαίνει «τόπος των γουρουνιών». Αυτό δε πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση καθώς πολλά ονόματα της γύρω περιοχής προέρχονται από αρβανίτικες λέξεις όπως «Μπογιάτι» ο σημερινός Άγιος Στέφανος ή «Κιούρκα» οι σημερινές Αφίδναι.
Η Ραπεντώσα κράτησε το αρβανίτικο όνομά της. Δεν το άλλαξε γιατί και αυτή δεν άλλαξε, παρέμεινε και παραμένει ίδια. Η αλήθεια είναι πως τα μικρά σπίτια (νταμάκια) που έμεναν οι λατόμοι γκρεμίστηκαν και χτίστηκαν σύγχρονα σπίτια, επίσης η περιοχή απέκτησε ρεύμα, νερό και τηλέφωνο. Μέχρι εδώ καλά καθώς αυτό βέβαια στην πορεία του χρόνου ήταν αυτονόητο. Η Ραπεντώσα όμως παρέμεινε η πιό υποβαθμισμένη περιοχή του Διονύσου. Αποκομένη από τον υπόλοιπο Διόνυσο και τριγυρισμένη από βουνά και ρέματα. Ο δρόμος για την Ραπεντώσα είναι ένας και ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΕΝΑΣ ΕΝΝΟΥΜΕ ΕΝΑΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ.
Πέρυσι το χειμώνα δηλαδή, που έπεσε ένα δένδρο (η αλήθεια είναι ότι τώρα πια δεν έχουμε πολλά μετά τις καταστροφικές φωτιές του 1982, 1991 και 1998) περιμέναμε τα συνεργεία του δήμου να το κόψουν για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο. Τα παιδιά στο πίσω κάθισμα του αυτοκινητου να πηδάνε από την χαρά τους που θα χάσουν λίγες ώρες μάθημα και οι γονείς στο μπροστινό να αφρίζουν γιατί άργησαν να πάνε στις δουλειές τους.
Ας μη παραπονιέμαι όμως και ας μη γίνομαι πικρόχολος.
Η Ραπεντώσα είναι ο πρώτος οικισμός ή έστω απο τους πρώτους που έχει χαρακτηριστεί περιοχή ιδαιίτερου φυσικού κάλλους και προστατεύεται από ειδική νομοθεσία. Στη μικρή ρεματιά που αρχίζει από το Διόνυσο και καταλήγει στη χαράδρα της Ραπεντώσας υπάρχουν αρχαία ερείπια από το ναό του Απόλλωνα και ιερό του Διονύσου (εδώ πρωτολατρεύτηκε στην Αττική). ΒΑ- Ανατολικά του ιερού δίπλα στον εκεί καταρράκτη υπάρχει το ονομαζόμενο σπήλαιο του Διονύσου το οποίο μαζί με τη διπλανή πηγή και τον προ του σπηλαίου προϊστορικό οικισμό έχει χαρακτηριστεί με την Υ.Α. 21739/1628/9-8-1975 (ΦΕΚ 1063Β/75) περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Αλλά και εδώ η πηγή στέρεψε (κάποτε όλος ο συνοικισμός της Ραπεντώσας από εκεί ξεδίψαγε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία), το ίδιο και ο καταρράκτης που έπεφτε στη ρεματιά από ύψος 20 μέτρων. Η φυσική ομορφιά του τοπίου μετά τις φωτιές έχει καταστραφεί, δεν την επισκέπτεται πια κανένας και έτσι χορτάριασε και έκλεισε το μονοπάτι. Περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, δεν παραπονιέμαι όμως, δεν θέλω να γίνομαι πικρόχολος η αλήθεια είναι πως εδώ τα καταφέρνουμε, όπως όπως βέβαια αλλά τα καταφέρνουμε. Για παράδειγμα οι δρόμοι μέσα στον οικισμό ήταν στενοί, εμείς όλοι οι κάτοικοι του οικισμού αφήσαμε ο καθένας για το δρόμο από ένα μέτρο από το οκόπεδό του και καθόλου δεν μας ένοιαξε. Τώρα αν διασταυρωθούν δύο αυτοκίνητα μπορούν να περάσουν.
Τα λεωφορεία έκαναν τέρμα στο πρώην στρατόπεδο Ντούνη, η διοίκηση του ΚΤΕΛ τότε έβαλε κάποια λεωφορεία δοκιμαστικά για να δει αν θα έρχονταν επιβάτες στη Ραπεντώσα. Αυτό το λύσαμε με συνοπτικές διαδικασίες, καθένας από εμάς έκοβε επτά (7) εισιτήρια, σε λίγο καιρό το λεωφορείο έκανε τέρμα στη Ραπεντώσα. Δεν είχαμε βέβαια πλατεία για να μπορεί να στρίψει το λεωφορείο, αλλά και αυτό λύθηκε καθώς κάποιο μηχάνημα που «πέρναγε» στην άκρη του οικισμού έκανε μια υποτυπώδη πλατεία, λίγο στη ζούλα σα να λέμε, αλλά το πρόβλημα λύθηκε. Μάλιστα μετά από λίγο καιρό μας έβαλαν και δύο μπασκέτες, όχι ακριβώς τη μιά απέναντι από την άλλη, αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία, όσο για τις ανησυχίες κάποιου παλιού συμμαθητή μου ότι έχει, η μία τουλάχιστον , γύρει πολύ και ότι μπορεί να πέσει και ότι μπορεί να χτυπήσει κάποιος, άδικα ανησυχεί, αν πέσει θα πέσει από την μεριά που είναι το ρέμα. (εκείνη τη μεριά είχαμε μπαζώσει, μέχρι τότε ας κοιμάται ήσυχος).
Ας μη παραπονιέμαι, ας μη γίνομαι πικρόχολος τίποτα από όλα αυτά δεν με ενοχλεί, πιό πολύ με ενοχλεί η τόσων χρόνων αδιαφορία. Όμως έχουμε στην περιοχή ακόμα δυνατότητες για να γίνουν πράγματα. Μπορούν να γίνουν. Και αδιανέμητα οικόπεδα υπάρχουν στα όρια του συνοικισμού, και δρόμο έστω δασικό δεύτερο μπορούμε να ανοίξουμε, και το μονοπάτι για τον καταρράκτη να καθαρίσουμε και τα δένδρα που κάηκαν θα ξαναγίνουν καθώς και μια σειρά από προβλήματα που έχει αυτός ο μικρός οικισμός μπορούν να λυθούν αρκεί να υπάρχει θέληση, πολιτική διάθεση, πείσμα.
Ραπεντώσα στα αρβανίτικα σημαίνει «τόπος των γουρουνιών».
Ας μη παραπονιέμαι όμως , ας μη γίνομαι πικρόχολος.
Η ονομασία Ραπεντώσα πιθανώς να προέρχεται και από την αρβανίτικη λέξη «Rrapi» (πλατάνι) και «Rapesi» (πλατάνια). Ραπεντώσα η περιοχή των πλατανιών.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

ΛΑΖΑΡΟΣ ΓΕΩΡΓΟΚΙΤΣΟΣ